Vertraging

Wat hou ik van dat woord.

Spelen met de tijd….
Een begrip wat we met elkaar aards omarmt hebben, versoepelen naar wens.
Naar een ritme dat bij mij past…mij voedt…mij dient.

Jaren geleden las ik een Canadees gezegde:
“Het leven raast voorbij aan een ieder die in haast leeft”.

ZO mooi!
ZO waar!

En zo ingewikkeld leek me dat allemaal op dat punt in mijn leven.

Want in de matrix waarin in toen verkeerde.
Was tijd iets dat je tegenwerkte.
Iets wat je moest bevechten.
De tijd vloog immers voorbij…en er was nog zo veel te doen.
Uren maken!
Dat was de weg naar vrijheid.
Dat was de weg naar financieel overvloed.
Tegen die klok in racen.
Als een malle.
En dat deed ik dan ook braaf.
Tot het lichtje simpelweg uit ging.

Ik mocht me, noodgedwongen, weer herrinneren….dat tijd slechts een afspraak is hier op aarde. Uitgevonden en benoemd om de grillen van de mens te dienen.
In het Universum bestaat tijd niet.
Het Goddelijke kent geen tijd.

Het kent slechts “zijn” in het Hier en Nu. Vrij van begrenzingen en plafonds.
On Eindig.

In de aardse zin kunnen we dit raken.
Door simpelweg te vertragen.
Door niet langer het verleden de aanvoerder van je toekomst te laten zijn.
Door te spelen met energie in de vorm van gedachten en overtuigingen.

“De tijd is aan mijn zijde”
“Alles werkt zich in mijn tempo en ten gunste van mij uit”
“IT IS DONE”.

Set yourself Free