Jarenlang was ik niet zichtbaar voor mijzelf. Leefde ik een leven naar verwachting van een ander. Dé ander. Ik wist niet beter. Dacht dat het zo hoorde.
Maar door mezelf niet zichtbaar te maken voor MIJzelf.
Kon datgene waar ik zo naar verlangde zich onmogelijk zichtbaar maken voor mij.
Ik verlangde naar liefde.
Ik verlangde naar succes.
Ik verlangde naar gezondheid en bakken vol energie.
Ik liet me leiden door stemmen uit het verleden en mijn omgeving van dat moment, onzichtbare ketens die me vasthielden op de plek.
“Zo hoort het”
“Zo moet het”
“Dit wordt er van je verwacht”
“En wanneer je daar aan voldoet ben jij okay”
Mijn huidige leven ziet er totaal anders uit.
En om daar te komen heb ik geleerd om los te laten en vrij te breken.
Naar mijn hart te wandelen.
Mijn eigen pad te leren kiezen.
En ja dat is spannend.
En ja dat is eng.
Maar het is het waard!
Ook jij bent dat waard!
Breek je vrij!
Snij de banden door!
Loop weg waar nodig!
Ren!
En zie….
Dat juist dan er van alles op je pad begint te verschijnen.
Mensen die je verder helpen.
Mentoren die je bij staan.
Inzichten die het pad verduidelijken.
Oplossingen, als vanuit het niets.
Dit is het moment.
Ga staan!
Zie jezelf!
En breek je vrij.
