“Werk is nu eenmaal niet leuk Leonie” Zo klonk de boodschap uit mijn jeugd. En dat was de boodschap die met me mee wandelde.
Langs een pad van bijbanen, stages en dat wat we een succesvolle carrière noemen.
En nee, inderdaad, ik vond het niet leuk.
Maar ik deed het wel hoor. Uiteraard. Wist ik veel.
De stages tijdens school en studie.
Bijbanen, ja 3 tegelijk, toen ik én uit huis ging én ging studeren.
Mijn jaren voor een werkgever die daarop volgden.
Niet leuk!
Alles behalve leuk!
Maar vooral denkend dat er iets flink mis was met mij!
Ja oprecht.
Want ik deed het allemaal best aardig.
Het is niet dat ik een typetje ben van half werk leveren, alles behalve.
Dus ik pakte mijn kansen en mijn groei op ieder gebied.
Gedreven door wilskracht en adrenaline.
En de stem in mijn hoofd bleef het maar goed praten.
Je weet toch Leonie, werk is nu eenmaal niet leuk.
Niet zo zeuren, gewoon doorgaan. Maar dan ook vooral doorgaan tot aan die top.
En er waren vele signalen in de weg naar die top dat er iets niet klopte voor mij en mijn pad.
“Zo maar” van de trap vallen bij de zaak.
Vol stress mijn leasebak achteruit rijden vol op de leasebak van mijn toenmalige partner. Ik zweer je, ik zag hem gewoon niet. Verblind door stress.
Mijn miskraam, nadat ik zo lang had moeten wachten op mijn eerste kindje.
Lang verhaal kort….op de bodem van het leven maken we soms goede keuzes.
Ik maakte hem in elk geval wel.
Een lang verhaal nog korter…..ik ging weer studeren, 6 jaar Klassieke Homeopathie. Startte mijn praktijk, vet succesvol. Zwaaide deze naar een aantal jaren uit. Startte een online Lifestyle brand met verschillende cashflows om vandaaruit te belanden waar ik me nu al een aantal jaren uitstekend mee vermaak: een online global personal brand.
Ja, een hele mond vol.
Maar veel interessanter dan dat: de hemel op aarde voor mij!!!
En eerlijk is eerlijk, het duurde even voordat het stemmetje in mij doofde en ik durfde open te staan voor het idee dat werken leuk kan en mag zijn. Hoewel? Werken?
Ik zeg wel eens voor de gein dat ik het werken een paar jaar geleden opgegeven heb. Dat het niet zo mijn dingetje was. Maar serieus, is dat ook eigenlijk niet precies hoe het is?
Want dit kan en mag je toch geen werken noemen?
Mijn dagen inrichten in vrijheid, elke dag opnieuw?
Doen waar mijn hart me naar toe trekt?
“Werken” met de mooiste mensen wereldwijd die meer dan open staan zichzelf en/of hun business op een hoger plan te brengen? Op een nieuwetijdsmanier waarin VRIJHEID, ONTWIKKELEN EN OVERVLOED centraal staan? Middels mijn online trainingen, mentortrajecten en private cliënt mogelijkheden vinden ook zij hun weg in mijn Freebird Lifestyle.
Ja, ik kan het nu met recht zeggen.
“Werken” is leuk! Meer dan leuk!
En jij, kun jij dat zeggen voor jezelf?
