Plannen, plannen, plannen.
Ideeën, ideeën, ideeën.
Maar waarom komen ze dan niet tot vorm?
Wat maakt dat je de hele tijd op je eigen rem blijft trappen?
Je kom er maar niet uit.
Blijft maar zoeken en zoeken.
Analyseren en analyseren.
Totdat je begrijpt….
Dat we vanuit dat het collectieve veld allemaal zo’n innerlijk rem in ons hebben.
Generaties aan onzekerheden bevinden zich in dat veld.
Eeuwen aan onderdrukking en angst voor onderscheid.
Bloedlijnen en niet-bloedlijnen vol gehechtheid aan pijn.
En in plaats van dit tot het oneindige te willen analyseren en uitwerken.
Komt het er op aan het gewoon te herkennen en erkennen voor wat het is.
En van daaruit “slechts” in beweging te komen.
💪 Actie in de taxi.
💪 Stappen zetten.
💪 Vooruit!
Richting de door jou gezette stip op de horizon.
Diezelfde energie die je al die tijd hebt gestopt in uitzoeken waarom je maar niet vooruit kwam.
Omzetten in daadwerkelijk in beweging komen.
Waar wil je naar toe bewegen?
Hoe zou het voelen wanneer je daar al zou zijn?
Welke stappen zou je NU kunnen zetten om je alvast zo te voelen?
Welke stappen zou je NU kunnen zetten om daar te belanden?
Kleine stapjes.
Grote bewegingen.
Het maakt niet uit.
Als er maar beweging is.
Set Yourself Free
